Walka o władzę. Sanacja

Śmierć Piłsudskiego aczkolwiek nie była zaskoczeniem, bo Marszałek chorował już od kilku lat, to jednak zaostrzyła konflikty wewnątrz obozu rządzącej Polską sanacji. Zmieniła się także sytuacja w rodzinie stryja Juliana.




To zdjęcie obok, zaaranżowane przez propagandowe media nazistowskich Niemiec, zostało opublikowane w jednej z niemieckich gazet, a następnie jako wycinek "życzliwi" przysłali je do Polski. Na zdjęciu w drugim rzędzie za Hitlerem siedział mąż pięknej Sofii, o której pisałem wcześniej. To spowodowało kolejną jeszcze ostrzejszą reakcję nestorki rodu i w efekcie siostra stryja Juliana, Sofia została wydziedziczona stosownymi aktami notarialnymi, tracąc m.in. wspaniałą willę na rzecz mojego dziadka. Poniżej to samo zdjęcie w kolorach.

Pobrano ze strony: http://ciekawostkihistoryczne.pl/2015/05/12/internet-klamie-hitler-wcale-nie-plakal-po-pilsudskim/

Od chwili wycofania się Piłsudskiego z czynnego życia, główne siły polityczne skupiły się wokół dwóch nieformalnych ośrodków władzy czyli: 1/ Walerego Sławka, który pełnił funkcję przywódcy BBWR, stał na czele Żołnierzy Legionowych, a także był bardzo bliskim współpracownikiem J. Piłsudskiego, wyznaczonym na przyszłego prezydenta Polski., oraz

2/ Prezydenta Ignacego Mościckiego, który z najwyższej władzy w kraju nie chciał zrezygnować. Gdzie dwóch się bije tam pojawia się ... trzeci, którym był gen. Edward Rydz - Śmigły.

Nie wnikając bliżej w rozgrywki personalne na najwyższych szczytach władzy -  których nawet nie rozstrzygnęły wrześniowe wybory parlamentarne wygrane przez obóz sanacyjny - można stwierdzić, że właściwie sytuacja polityczna nie uległa zmianie. Wprawdzie po wygranych wyborach W. Sławek zażądał od Mościckiego oddania władzy, ten jednak odmówił. W proteście Sławek rozwiązał BBWR pozbawiając się tym samym poparcia organizacji Żołnierzy Legionowych i w efekcie stracił wysoką pozycję na scenie politycznej. W tej sytuacji powstały dwa nowe obozy - tzw. "grupa zamkowa" stanowiąca otoczenie prezydenta Mościckiego oraz tzw. "grupa GISZ", głównie wojskowi skupieni wokół Głównego Inspektora Sił Zbrojnych gen. Rydza - Śmigłego.







Na szczytach władzy wrzało, jednak na zewnątrz rząd nadal prezentował całkowitą beztroskę wobec nadciągających wydarzeń w sferze ekonomicznej i militarnej. Sanacja bawiła się na balach i rautach. Nie wiem czemu akurat to zdjęcie

znalazło się na zaszczytnym miejscu wśród pamiątek stryja (wklejone do osobistego albumu), być może stryj znał te osoby? A może dlatego, że sam figurował na tym zdjęciu w lewym górnym rogu? Być może odpowiedź znajduje się na odwrocie zdjęcia, ale wcześniejsze próby odklejenia innych zdjęć zawsze kończyły się zdarciem miejsc klejenia. Nie będę więc próbował.


Gdy na salonach "warszawki" odbywały się huczne imprezy to w tym samym czasie w Krakowie i Lwowie protestujący domagali się poprawy warunków bytowania oraz podwyżek płac. W Warszawie lały się strumienie szampana, a poza stolicą lała się krew strajkujących i manifestujących.

21-23 marca 1936 roku – trwał strajk okupacyjny w Krakowie. Główną przyczyną strajków był panujący kryzys ekonomiczny oraz bieda. Protestujący domagali poprawy warunków bytowanie oraz podwyżek płac. Policja krwawo stłumiła strajk, w wyniku czego śmierć poniosło 8 robotników, w tym 1 kobieta, 20 zostało rannych, 40 osób trafiło do aresztu, a 26 policjantów zostało rannych.

14-16 kwietnia 1936 roku − we Lwowie odbyły się antyrządowe zamieszki, które miały podłoże ekonomiczne i były związane z utrzymującym się wysokim bezrobociem oraz narastającym ubóstwem. Zdarzenia miały początek w demonstracjach bezrobotnych, a iskrą przyczyniającą się do wybuchu zamieszek była śmierć jednego z demonstrantów. Zamieszki zostały krwawo stłumione przez autorytarne władze sanacyjne, zależnie od źródeł zginęło od 19 do 49 osób, 300 było rannych, a kilkuset aresztowano.

Cytowane wyżej materiały (teksty pisane zielonym pochyłym drukiem i zdjęcia z Krakowa i Lwowa) zostały pobrane ze strony:
https://historiamniejznanaizapomniana.wordpress.com/tag/sanacja/
Władza krwawo tłumiąca strajki i manifestacje dziarsko zmierzała w kierunku totalnej kompromitacji w myśl zasady "pycha kroczy przed upadkiem".
.