Obozowe lato 1917 r. Polityka

Sytuacja Legionistów Polskich, zarówno tych służących pod komendą dowódców pruskich i austro-węgierskich, internowanych, wziętych do niewoli, jak i jeszcze walczących (oddziały Hallera) w drugiej połowie 1917 r. nie była ani prosta, ani łatwa. Zmieniał się front, zmieniała się sytuacja polityczna, i jak to z Polakami bywa, zaczęła się ostra walka o władzę.


W kraju rywalizujące ze sobą siły: a/ robotniczo-chłopskie reprezentowane przez ziemianina hr. Józefa Ostrowskiego, b/ katolickie -  prymas Aleksander Kakowski, i c/ monarchistyczne - książe Zdzisław Lubomirski, na zdjęciu poniżej

nie zdołały wyłonić wspólnego reprezentanta zaakceptowanego przez władze okupacyjne. W miarę upływu czasu sytuacja Polski komplikowała się coraz bardziej, powstawało wiele nieskoordynowanych ze sobą decyzyjnych ośrodków, których skład zmieniał się w zależności od sytuacji frontowej i politycznej. To miało także wpływ na sytuację osadzonych w obozach: Szczypiorna, Łomży, i Beniaminowa.


W Szczypiornie, które było największym skupiskiem wojsk polskich atmosfera zaczęła się zagęszczać. Już wiedziano, że rozpad Austro-Węgier jest bliski niezależnie od sposobu zakończenia wojny. Nadal jednak nie było wiadomo jak zakończy się konflikt Rosji i Niemiec, i nadal nie wiedziano co stanie się z osadzonymi. Życie obozowe trwało jednak nadal. Na zdjęciu "623 a1" niżej "Promenada".

Raz na kilka dni do obozu docierał transport żywności. To miało się wkrótce skończyć (!), na razie jednak na zdjęciu "627 a1" poniżej rozładunek.

"622 a1" to "Podział porcji".

"Pieśń bez słów" na zdjęciu "626 a1" poniżej, nie wymaga chyba komentarzy. I tylko drobna uwaga, to nie jest czyszczenie garnków, a tylko drobna, żmudnie wyszperana, "repeta".

Zdjęcie "625 a1" poniżej zatytułowano: "Za drutami tęsknisz bracie". Od stryja się dowiedziałem, że tęsknili także polscy wartownicy. W tych miejscach pozornie udawano odpoczynek, w rezultacie był to codzienny serwis informacyjny. Od strażników dowiadywano się głównie nowinek z frontu, i ze stolicy.

Prawdziwa wymiana wiedzy odbywała się w sposób pokazany na zdjęciu "624 a1" poniżej. W pierwszych tygodniach pobytu w obozie wydawano nawet kilkudniowe przepustki na spotkania z rodziną. Później ograniczono te kontakty. Cały czas jednak można było utrzymywać korespondencję. Tutaj więc czytano, a także pisano listy do najbliższych.

Obraz na froncie gmatwał się jednak coraz bardziej. Wśród żołnierzy wybuchały protesty, często odmawiano wykonania rozkazów. Niezdyscyplinowanie pojawiało się w szeregach wojsk na wszystkich frontach. Sytuacja stawała się coraz bardziej niepewna i obóz coraz bardziej zaostrzał rygor wewnętrzny. To musiało doprowadzić do wybuchu niezadowolenia, i doprowadziło.
.