Kult Piłsudskiego. Mity i fakty. część I

W historii narodu polskiego nie było, nie ma i nie będzie wodza o tak barwnej postaci jakim był Józef Piłsudski. Warto więc przytoczyć najważniejsze mity i fakty z jego życia. Urodził się 5 grudnia 1867 r. w Zulowie k. Wilna.






Gdyby nie przypadkowe powiązanie go z zamachem na cara Rosji Aleksandra III, to prawdopodobnie ukończyłby studia medyczne w Charkowie. Zesłany na pięć lat na Syberię poznaje swoją pierwszą miłość, jest nią Leonora Lewandowska, którą poznał na zesłaniu w Rosji, mając 22 lata. Zamieszkali razem w Irkucku planując małżeństwo po powrocie do Polski. W Polsce poznaje Lidię Łojko, która wywarła ponoć znaczny wpływ na stosunek Piłsudskiego do kobiet.

http://1.fwcdn.pl/p/70/13/317013/106719.1.jpg

W lipcu 1889 r. Piłsudski wstępuje w związek małżeński z Marią Juszkiewiczową.

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/Maria_Pi%C5%82sudska.jpg/244px-Maria_Pi%C5%82sudska.jpg

Prawdopodobnie na wieść o pojawieniu się innej kobiety Leonora Lewandowska popełnia samobójstwo.


Piłsudski powraca do Warszawy w 1892 r., gdzie - po wstąpieniu do PPS - podejmuje opozycyjną wobec caratu działalność. W Warszawie, a potem w Wilnie i w Łodzi publikuje, drukuje i redaguje lewicowo-socjalistyczne materiały propagandowe. Aresztowany w Łodzi zostaje osadzony w warszawskiej cytadeli

http://img.audiovis.nac.gov.pl/PIC/PIC_1-U-7173-1.jpg

http://www.jpilsudski.org/images/stories/grafiki_w_artykulach/Jozef_Pilsudski/Jozef_Pilsudski_w_Lodzi/3.jpg

To zdjęcie Piłsudskiego wykonano po aresztowaniu przez policję carską w Łodzi. Po brawurowej ucieczce ze szpitala psychiatrycznego (gdzie symulował chorobę umysłową) w latach 1901-1904 próbuje nawiązać kontakty z zagranicznymi ośrodkami opozycyjnymi (Szwajcaria i Anglia), i zaoferować Japonii współpracę militarną.









Okres od 1904 r. do 1906 r. jest okresem największej opozycyjnej aktywności Piłsudskiego, organizuje szkolenia bojowe i liczne zamachy (w niektórych uczestniczy sam) na urzędy i carskich urzędników oraz na policję carską. To z tego okresu wyłonił się projekt napadu na rosyjski pociąg pocztowy przewożący pieniądze z Kongresówki do Sankt Petersburga, który zorganizował i uczestniczył w nim sam Piłsudski. Akcja znana jako "pod Bezdanami" została wykonana ze skutecznością porównywalną do filmowego "Gangu Olsena".

http://www.jozefpilsudski1c.za.pl/gfx/galeria/p23_t.jpeg

Piłsudski,zakochany w swojej przyszłej żonie Aleksandrze Szczerbińskiej nie miał jednak głowy do napadów i prawdopodobnie, chcąc się wykazać przed swoją narzeczoną - z jej udziałem, oraz późniejszych czterech premierów RP (!) - zorganizował napad na pociąg. Pomimo wielu humorystycznych wydarzeń opanowano wagon pocztowy i przejęto pieniądze dla działalności opozycyjnych wobec caratu partii politycznych oraz głównie powstających polskich sił zbrojnych.


Przewidując zbliżającą się wojnę pomiędzy mocarstwami zaborczymi Polski  Piłsudski organizuje na terenie zaboru austriackiego, w szczególności we Lwowie i w Krakowie, paramilitarne organizacje: Związek Strzelecki i Towarzystwo Strzeleckie. Tak, praktycznie na terenach wszystkich zaborów,   powstają zalążki przyszłej polskiej armii. To w tym okresie do organizujących się związków zbrojnych dołącza mój stryj Julian, co opisuję tutaj: http://legionypolskie.blogspot.com/2013/08/wstep.html

I Wojna Światowa dla Piłsudskiego zakończyła się - po bohaterskich walkach z Armią Czerwoną - osadzeniem w więzieniu magdeburskim, a rozłąka z będącą w ciąży Aleksandrą Szczerbińską spowodowała, że zaczął podupadać na zdrowiu. Władze niemieckie celowo przetrzymywały jego korespondencję. W tym krytycznym momencie rolę pośrednika w kontaktach ze światem zewnętrznym przejął jego dawny znajomy z Wołynia hrabia Harry Kessler. domniemywany syn Cesarza Niemiec Wilhelma I, i specjalista od "mission impossible", czyli tajnych "deportacji" najważniejszych osób na świecie (przewoził także Lenina do Rosji!).

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/6d/Harry_Graf_Kessler,_1917.jpg

Sensacyjne uwolnienie Piłsudskiego, czy raczej ucieczka trzech dostojników państwowych: Piłsudskiego, Sosnkowskiego i Kesslera przed rewolucją ogarniającą Niemcy, stała się kanwą dla wielu opracowań historycznych, literackich i filmowych. To wtedy nastąpiło słynne, nigdy nie publikowane, porozumienie pomiędzy Piłsudskim a rządem Niemiec, gwarantujące zachowanie nieagresji ówczesnych Niemiec i Polski. Porozumienie, albo raczej ustna umowa, zawarta w obecności Kesslera, na wiele lat zdeterminowała kierunek polityki Piłsudskiego.


Ze wspomnień:
Niedziela 10 listopada 1918 r. Warszawa, dzień pochmurny, szaro i deszczowo. Na dworzec wiedeński, pod którym znajduje się dzisiaj stacja metra "Centrum", 

http://fotopolska.eu/foto/171/171448.jpg

o godz. 07:30 wjeżdża przedziwny pociąg składający się z lokomotywy i tylko jednego wagonu. Wysiadających pasażerów: wychudzonego, w obdartym mundurze brygadiera Piłsudskiego, oraz Sosnkowskiego i Kesslera wita książę Lubomirski, z warszawskim Komendantem Naczelnym POW Adamem Kocem. 

Utrzymywany w tajemnicy przyjazd brygadiera obserwuje jeszcze kilka przypadkowych osób. Wiadomość o powrocie Piłsudskiego lotem błyskawicy roznosi się po Warszawie, na trasie potencjalnych przejazdów Piłsudskiego pomiędzy siedzibami członków Rady Regencyjnej ustawiają się dziesiątki tysięcy osób. W ciągu kilkudziesięciu godzin ważnych rozmów powstają zręby Państwa Polskiego. Informacja przekazana przez hrabiego Kesslera o osiągniętym porozumieniu dociera do Berlina. Tak kończy się I Wojna Światowa. I tak - jak głosi piosenka legionistów - "ni z tego, ni z owego, była Polska na pierwszego".


Tymczasem na ul. Mińskiej 25 czekają na Piłsudskiego dwie najważniejsze w tym momencie dla niego osoby, przyszła żona Aleksandra Szczerbińska z córeczką Wandzią (na zdjęciu ta starsza z prawej strony).

http://isp.policja.pl/dokumenty/zalaczniki/12/12-2669_g.jpg

Ale o tym i o kolejnych kobietach życia Marszałka Piłsudskiego w kolejnym odcinku.
.