Inni legioniści

Proces "przyszywania numerów" zakończył etap wstępnej rejestracji i selekcji internowanych legionistów. Zakończyła się także procedura podziału Polaków na tych którzy odmówili złożenia przysięgi wobec zaborców, i tych wręcz współpracujących z obcymi mocarstwami. Podobne podziały wystąpiły także w mojej rodzinie. Inną drogę służby dla Polski wybrał przyszły wuj Henryk (zdjęcie 591 a1 - zmieniona twarz)






mąż jednej z moich ciotek (siostra babci, tutaj na zdjęciu pierwsza z lewej na górze).


Do Legionów wuj Henryk wstąpił już w stopniu majora, złożył przysięgę na wierność cesarzowi Austro-Węgier, ale w wojsku służył niedługo, bo jako wcześniejszy funkcjonariusz państwowy został zwolniony do rezerwy. Prawdopodobnie zlecono mu jakąś tajną misję, bo nawet po zakończeniu wojny nie wszyscy wiedzieli, gdzie przebywał i co robił.


To było powodem zerwania związku z moją ciotką, której rodzina - pod pozorem wykluczenia - zabroniła dalszych kontaktów ze swoim narzeczonym. Narzeczeni jednak potajemnie pobrali się, niestety wuj Henryk, który po wojnie służył już w wojsku polskim, zginął podczas walk w słynnej Bitwie Warszawskiej.


Jeszcze bardziej ryzykowną drogę wybrał dalszy stryj Jan, któremu przez jakiś czas udało się przedrzeć z oddziałami Hallera, ale potem wrócił na Litwę, gdzie został aresztowany. Po zawieszeniu działań wojennych i podpisaniu traktatu pokojowego został zwolniony z aresztu, stracił jednak majątek. Po powrocie do Polski ożeni się z jedną z najpiękniejszych kobiet jakie pojawiły się w naszej rodzinie (zdjęcie "590 a" - zmienione twarze).

Wracamy teraz do stryja Juliana. Na zdjęciu "594 a1"

stryj siedzi z prawej strony. W obozie następuje przydział do określonych prac. Stryj już został rozszyfrowany, i jako inżynier otrzymał funkcję głównego operatora miejscowej elektrowni - zdjęcie "596 a1"

Inni zaczęli organizować kuchnię polową - zdjęcie "595 a1"

Zapowiadało się długie i ciężkie życie obozowe. Jednak po kilku miesiącach stryja odnalazła ... jedna z siostrzenic mojej słynnej "pra, pra"  (na zdjęciu pierwsza z lewej na górze), która w czasie rozpoczęcia I Wojny Światowej studiowała w Paryżu. Po krótkiej wymianie listów, Weronika (twarz i imię zmienione) tutaj na zdjęciu "592 a1"

porzuciła studia i przyjechała do Polski. Z tego okresu zachowało się kilka listów, dość intymnych, które osadzony stryj Julian otrzymał od czekającej na niego Weroniki, jednak na publikację rodzina także nie wyraziła zgody. Oczywiście formalny związek stryja Juliana ze swoją uroczą kuzynką Weroniką był prawie niemożliwy, jednak ich kontakty miały jeszcze w przyszłości wycisnąć trwałe piętno na morale rodziny.